Pewność, że Bóg istnieje, pewność, która nadaje sens życiu, jest znacznie bardziej pociągająca niż możność czynienia zła bezkarnie.

ZDOBYTA VIII

ANIA

Piątek, jako dzień poprzedzający najważniejszą chwilę w twoim życiu był dla ciebie bardzo ciężki. Jakieś dziwne zabiegi upiększająco-kosmetyczne, jakie serwowały ci Zyta i Ziuta były nader kłopotliwe i nie koniecznie przyjemne. Dla nich piękne paznokcie i gładka skóra były ważniejsze niż to, co niesie za sobą ślub i małżeńska przysięga. Dla ciebie jednak liczy się coś innego, znacznie głębsze znaczenie słów, które jutro wypowiesz biorąc sobie za świadków Boga i ludzi. Nie wiesz jak podchodzi do tego Łukasz, ale dla ciebie to ślub miłości, prawdziwej i na całe życie, to historia wielkiej miłości kobiety i mężczyzny, którzy świadomie podejmują się wspólnej egzystencji, posiadania dzieci i życia w zgodzie, chodzenia na ustępstwa i dawanie sobie poczucia bezpieczeństwa. Jesteś pewna, że spróbujecie stworzyć rodzinę i na chwilę obecną ufasz Łukaszowi bezgranicznie, bo pokazał, że mu zależy, że jest w stanie uszanować ciebie i twoje przekonania. Długo nie potrafiłaś w pełni uwierzyć w jego intencje, ale teraz jesteś pewna jego osoby i uczucia, którym cię darzy.

Nie masz wątpliwości, że to właśnie Łukasz jest mężczyzną twojego życia i marzeń, ale boisz się. Boisz się tego czy podołasz nowym obowiązkom, że coś pójdzie nie tak. Miłość miłością, zaufanie zaufaniem, pewność pewnością, ale nie ma chyba ludzi, którzy nie obawiają się nowości, kolejnego kroku w dorosłość. Ty masz szczególne obawy, bo wiążesz swoje życie z mężczyzną z doświadczeniem i niezwykle bujną przeszłością. Łukasz jest twoją pierwszą miłością, pierwszą fantazją, marzeniem i pierwszym mężczyzną, którego pożądasz. Dla ciebie wszystko, co robisz i czujesz w związku z tym człowiekiem robisz po raz pierwszy, więc nie wiesz czy czasem nie popełniasz błędu, nie wiesz czy nie narażasz się na śmieszność. Kierujesz się tylko instynktem, bo brakuje ci życiowego doświadczenia.

Cała ta kotłowanina myśli nie pozwala ci zasnąć. Czujesz dziwną pustkę, którą zapełnić może tylko jedna osoba. Nikt inny nie da ci tej ulgi i wytchnienia w trudnym momencie. Cichutko przemykasz przez salon, w którym śpią twoje przyjaciółki, tak żeby nie obudzić rodziców zajmujących ich sypialnię. Robiąc jak najmniej hałasu zamykasz za sobą drzwi i na bosaka pokonujesz korytarz, żeby wślizgnąć się do mieszkania twojego ukochanego. Cisza panująca w jego przybytku wskazuje, że śpi, a ty właśnie zakłócasz jego odpoczynek. Na paluszkach niczym złodziej wkradasz się do jego sypialni i zamierasz obserwując jego spokojną twarz oświetloną wpadającym przez okno światłem ulicznej latarni.

- Łukasz kochanie, Łukasz – szepczesz nie chcąc go wystraszyć – Obudź się

- Ania, co się stało? Co ty tu robisz? – mimo szczerych chęci wystraszyłaś go bardziej niż się spodziewałaś, aczkolwiek wyrwany ze snu, rozczochrany i zdezorientowany wyglądał nadzwyczaj uroczo.

- Nie mogę spać. Boję się. Mogę tutaj z tobą zostać? – wsunęłaś się na łóżko, na którym twój ukochany z chęcią zrobił ci miejsce. Ufnie wtuliłaś się w jego ramiona próbując, choć troszkę odsunąć od siebie niewygodne myśli.

Masz na imię Ania i kończysz pewien etap w swoim życiu, żeby zacząć kolejny, bardziej wymagający.

ŁUKASZ

Wystraszyłeś się nie na żarty, gdy słyszałeś jak przez mgłę swoje imię, a szczyt paniki osiągnąłeś, gdy otwierając oczy ujrzałeś nad sobą postać kobiety w bieli.  Dopiero po kilkudziesięciu sekundach zdałeś sobie sprawę, że to Anka, a ty jeszcze nie zwariowałeś. Rozczuliło cię to, że właśnie u ciebie szukała potwierdzenia właściwego wyboru.  Robisz jej miejsce obok siebie i bierzesz w ramiona jej ciepłe, miękkie ciało. Całkowicie już rozbudzony szepczesz jej na ucho, że nie ma się, czym stresować i, że wszystko będzie dobrze. 

- Kocham cię Łukasz – bardzo rzadko mówicie sobie te słowa, bo oboje uważacie, że najpiękniejsze słowa zbyt często powtarzane tracą na mocy – boję się jednak, że coś nam nie wyjdzie, że będziesz mną zawiedziony.

- Przecież wiesz, że kocham cię właśnie, dlatego jaka jesteś, a nie jakieś moje pseudo wyobrażenie. Na pewno czasami będzie nam  ciężko, ale obiecuję ci, że postaram się żeby było nam dobrze – jesteś pewien słów, które wypowiadasz, bo tak na prawdę, to ona uratowała twoje życie i wyciągnęła twoją duszę z miejsca teoretycznie bez powrotu.

Całujesz ją w czubek głowy i jeszcze mocniej obejmujesz ramionami. Mimo wszystkich spraw, jakie zajmują twoją głowę, to ciągle jesteś tylko mężczyzną i musisz toczyć ciężki bój ze swoją cielesnością, gdy ta niepozorna dziewczyna, o której jeszcze rok temu byś nie pomyślał była obok ciebie. Nie pomagało ci to, że miała na sobie tylko bawełnianą koszulkę nocną i nic poza tym. Wiesz, że przez ostatnie tygodnie bywały momenty, że wystarczyłoby odrobine stanowczości, a złamałbyś jej opór i byłaby twoja. Sam jednak wycofywałeś się, bo to nie było by dla niej dobre. Nie chciałeś żeby występowała przeciw swoim przekonaniom tylko, dlatego, że cię kocha i, że jej ciało reaguje na ciebie dość ochoczo. Czekając tyle miesięcy poczekasz jeszcze te dwa dni i dołożyć starań, żeby współżycie było dopełnieniem tego związku, bo prawdziwa miłość polega na przyjaźni, życzliwości i szacunku dla ukochanej osoby. Chcesz dać jej wszystko, co masz nie oczekując niczego w zamian i to uczucie, którym ją dążysz czasami cię przeraża. Nie wiedziałeś, nie wierzyłeś, że coś takiego jest możliwe, że ty jesteś do tak bezinteresownej miłości zdolny.  Do tej pory twoje niby związki oparte były tylko na seksie i cielesnej przyjemności. Przez całe dorosłe istnienie korzystałeś z tego, co oferowało ci życie czerpiąc z niego pełnymi garściami. W całym tym szale zapomniałeś, ze istnieje coś ponad zabawę. Jedynie twoja córka trzymała cię przez ten mroczny czas, jako tako na ziemi. Teraz wiesz, że można się o kogoś troszczyć, być z nim w dobrej i złej woli, w sprzyjających i mniej sprzyjających okolicznościach. Wiesz, że nie zawsze będzie lekko, łatwo i przyjemnie, że życie będzie wam rzucać kłody pod nogi, ale w tej chwili czujesz się jak bohater jakiejś powieści romantycznej i wydaje ci się, ze mógłbyś góry przenosić żeby tylko ona była szczęśliwa i spełniona przy twoim boku. 

Masz na imię Łukasz i składasz podziękowanie Bogu, że postawił na twojej drodze Anioła!