Małżeństwo i rodzina są tylko i wyłącznie tym, co sami z nich czynimy.

ZDOBYTA IX

ANIA

Najpiękniejszy dzień w twoim życiu rozpoczął się nieprzyzwoicie wcześnie i ciężko było się z tobą dogadać. Zyta i Ziuta biegały wokół ciebie jak mrówki ciągle coś poprawiając, pudrując, malując i ozdabiając. Bałaś się ich pomysłów, ale w ostatecznym rozrachunku, gdy spojrzałaś w lustro poczułaś się jak księżniczka. Chyba w życiu tak dobrze nie wyglądałaś. Nic nie było przesadzone, makijaż delikatny i naturalny, śnieżnobiała sukienka układała się na twoim ciele tak jakby była dla ciebie stworzona. Lekko upięte włosy zdobiły tylko białe lilie symbol czystości, niewinności i nieskończonego piękna. Miałaś do nich święte prawo, bo taka właśnie była twoja dusza – nieskończenie piękna w swej niewinności.

- Anka wyglądasz jak milion dolarów. Pilnuj żeby Łukasz nie zaślinił sobie garnituru – dziewczyny ewidentnie świetnie się bawią twoim kosztem, ale dziś wcale ci to nie przeszkadza – W walizce masz mały prezent od nas na noc poślubną. Masz to założyć, bo jeśli nie to się śmiertelnie pogniewamy.

Przytakujesz cichutko spuszczając głowę, żeby twoje przyjaciółki nie zauważyły jak bardzo się zarumieniłaś na samą myśli, o tym, że jutro będziesz kochać się ze swoim mężem. Niestety nic nie ujdzie ich uwadze, a szczególnie, jeśli mają okazję wprowadzić cię w zakłopotanie rozprawami na temat seksu.

- O! Zytka spójrz nasza Ania oblała się ostatnim dziewiczym rumieńcem. Coś czuję, że ten domek na Mazurach, do którego jadą będzie świadkiem wielkich rzeczy – w sumie sama zaczynasz śmiać się razem z nimi, bo swoimi żartami rozbrajają napięta atmosferę.

- Wiesz Anka ten twój kochaś to całkiem łepski facet jest. Jeśli już bym była hetero to takiego faceta bym chciała. On dużo dla ciebie poświęcił, a to, że sobie fiutka na supełek zawiązał to już podziwiam. Oj moja droga po takim poście, to ty będziesz długo okrakiem chodzić – przyjemność, jaką one czerpią z dręczenia twojej niewinności jest wręcz namacalna.

- Dziewczyny przestańcie sobie żartować, bo mi wcale do śmiechu nie jest. Boję się, że Łukasz nie będzie zadowolony, bo ja nie będę wiedzieć co ze sobą począć – wbrew wszystkiemu stresujesz się tym, choć Łukasz zapewnia cię, że wszystkiego można się nauczyć, a on z dziką chęcią wejdzie w rolę belfra.

- Głupia jesteś. Kieruj się instynktem i pozwól Łukaszowi działać. Najważniejsze jest, ze on będzie wiedział, co robić – doskonale wiesz, że twój już niedługo mąż postara się żebyś swój pierwszy raz zapamiętała na całe życie.

Im bliżej całej uroczystości tym bardziej się stresujesz, bo będziesz musiała stanąć przed faktem, iż będziesz gwiazdą dzisiejszego dnia, a ty nie lubisz być w centrum uwagi. Boisz się, że potkniesz się o własne nogi i zamiast stanąć przed ołtarzem zaryjesz przed nim nosem.

Twoja panika sięga zenitu, gdy pojawiają się pierwsi goście weselni zajmując podwórko twojego rodzinnego domu. Wścibskie cioteczki sykoczą sobie do ucha czy aby nie puściłaś się w tym wielkim mieście i nie wychodzisz za mąż z powodu niechcianego bachora. Ich nienawistne spojrzenia sprawiają, że nabierasz pewności siebie, podnosisz wysoko głowę i obiecujesz sobie, że żadne zazdrosne matrony nie zepsują ci tego dnia. Bóg ci świadkiem, że jeśli usłyszysz, choć jedno złe słowo z ich ust na temat Łukasza, to powyrywasz i z głów te natapirowane kłaki. 

Zamierasz, gdy na podwórko wjeżdża samochód pana młodego i z fotela pasażera wysiada twój narzeczony. Idealnie skrojony garnitur i posągowa sylwetka sprawiają, że oczy wszystkich obecnych kierują się na niego. On jednak patrzy tylko na ciebie posyłając ci pokrzepiający uśmiech i spojrzenie, pod którym się roztapiasz. Z ruchu jego warg wyczytujesz nieme „kocham cię” i wiesz, że razem z nim stawisz czoła wszystkim i wszystkiemu!

Masz na imię Ania – kochasz i jesteś kochana.

ŁUKASZ

Gdy wysiadasz z samochodu czujesz na sobie wzrok wszystkich gości, ale ty chcesz cieszyć oczy jedynie jej widokiem. Widzisz ją wychylającą się zza Zyty i Ziuty, które poprawiają kwiaty w jej włosach. Widzisz jak bardzo jest stremowana i niepewna wszystkiego, co ją otacza. Wiesz, ze to wszystko ją przytłacza i chcąc dać jej trochę otuchy już z daleka szepczesz, że ją kochasz. Rozluźnia się jak tylko łapiesz ją za rękę i czule całujesz w policzek. 

Przez całą drogę do małego, drewnianego, zabytkowego Kościółka mocno ściskasz jej rękę i cały czas patrzysz w oczy napawając się jej pięknem i świeżością. Nie potrafisz już funkcjonować bez jej obecności w swoim życiu i na własnej skórze przekonujesz się jak marnie do tej pory egzystowałeś marnując najpiękniejsze lata swojego istnienia.

Jesteś tak szczęśliwy, że wydaje ci się, że ziemi nie dotykasz prowadząc ją do ołtarza. Przed wami z szerokim uśmiechem i wielkim obrazem w dłoniach maszerowała twoja córka w białej sukieneczce i lakierowanych bucikach, które wybierałeś razem z nią. 

Kiedy stoicie naprzeciw siebie i powtarzacie przysięgę małżeńską masz wrażenie, że jeszcze nigdy nie widziałeś u swojej ukochanej takiej pewności siebie. Mówi głośno, pewnie i z szerokim uśmiechem na ustach tak jakby to była najbardziej oczywista rzecz na świecie. Sam postąpiłeś tak samo nie spuszczając wzroku z jej twarzy. Doznałeś niezwykłego uczucia rozczulenia, gdy pochyliła głowę i pocałowała twoją obrączkę. Wyglądała jak anioł i dla ciebie właśnie tym aniołem była.

Przyjmując życzenia na nową drogę życia nie odsuwaliście się od siebie na krok. Przyjęcie weselne nie było wielkie ani specjalnie huczne, bo oboje chcieliście coś tylko dla siebie, a nie na pokaz.  Mimo to bawiliście się przednio, pierwszy taniec nie obył się bez potknięcia, ale dzięki temu spadły z was całe emocje i stres. Będąc w centrum zainteresowania sam czułeś się jak ryba w wodzie, ale twoja żona była mocno zagubiona. W takich chwilach czułeś jak wiele was dzieli oprócz twojej przeszłości, ale wiesz też, że jest wiele dobrych rzeczy, które was łączą i wile takich, które dopiero was kiedyś połączą. Tyle jeszcze przed wami do przeżycia i spróbowania. Czasem wydaje ci się, że 7 lat, jakie was dzieli to przepaść, bo Anka do wielu spraw podchodzi z dziecięcą naiwnością i wtedy czujesz się staro. Masz jednak pewność, że dokonałeś właściwego wyboru.

Kiedy już, jako mąż i żona wróciliście o 5 rano do pokoju hotelowego jedyne, o czym marzyliście to prysznic i sen. Poziom zmęczenia sprawił, że nawet ty nie miałeś siły myśleć o skonsumowaniu małżeństwa. Nie chcesz niczego robić byle jak i na szybkiego i byle jak. Twoim celem jest to żeby twoja żona miała tylko pozytywne wspomnienia z pierwszego zbliżenia, dlatego ciasno objęci zasypiacie jak tylko dotykacie głowami poduszki.

Masz na imię Łukasz – kochasz i jesteś kochany

Jeszcze tylko JEDEN i przestanę Was męczyć;)